آموزش آنلاین (Online Education) شیوهای نوین از آموزش مجازی است که با استفاده از جدیدترین ابزارهای ارتباطی مانند ایمیل، وبلاگ، وبسایت و نرمافزارها در بستر شبکههای کامپیوتری خصوصا اینترنت، محتوای آموزشی را در اختیار کارآموزان قرار میدهد.
من با سابقه تدریس سی ساله در دانشگاه های دولتی و موسسات آموزش عالی غیر دولتی و دانشگاه جامع علمی کاربردی جه به صورت حضوری و چه به صورت آنلاین، بر این باورم که در آموزش آنلاین، مدرسین و کارآموزان از طریق اینترنت و به صورت همزمان (Synchronous) با یکدیگر کاملا در تعامل بوده و فرآیند آموزش و یادگیری را به انجام میرسانند. این روش یادگیری بخصوص برای کارکنان سازمان ها و ادارات دولتی که دغدغه کاری بالایی دارند بسیار موثر و جایگزین آموزش حضوری و وقت گیر آن می باشد. زیرا المانهای این نوع آموزش انواع عناصر چندرسآنه ای ازجمله گرافیک، صدا، تصویر و صفحات وب است که همه از طریق یک مرورگر اینترنتی قابلدسترس هستند و جایگزین اجزای کلاس درس سنتی شدهاند.
در این شیوه علاوه بر امکان ارائه محتوای دورهای، فرصت تعاملات زنده و دریافت بازخورد جه در کلاس های تشکیل یافته و چه در جلساتی مانند آزمونها و آزمایشها برای دانشجویان این سبک از آموزش فراهم است. تعاملات بین مدرس و دانشجویان نیز از طریق آنلاین و به صورت پرسش و پاسخ آنلاین امکانپذیر است.
آموزش آنلاین به طور معمول به تناسب نیازهای یادگیری خاص هر فرد قابل تنظیم است. بنابراین، این نوع آموزش تقریباً در هر زمان و هر مکان می تواند انجام شود؛ درصورتیکه دسترسی به یک رایانه و اینترنت با سرعت مناسب فراهم باشد.
این نوع آموزش را، آموزش مبتنی بر وب؛ در هر زمان و هر کجا نیز میگویند.